1 Nisan 2008 Salı

yayilmisim kumsala ni niiii niiiin






yok o kadar da degil. gunes icime damlamadi. ruzgar vardi sagolsun. ama gunes vardi. deniz vardi. ben bir yildan uzun suredir akdeniz'e bu kadar yakin olmamistim. gecen hafta bogazdan vapurla gecerken bile "aaaa deniz" diye dibim dusuyordu ki denize 10 m uzaklikta bu kadar izole bir yerde kalmak bir deniz cocugunun basina gelebilecek en guzel seylerdendi. proje sefime ilk orta donem seminerine gondermedigi icin ertelettigi icin kinlenirken bu ertelemenin bu kadar guzel sonuclanacagini bilseydim hic kizmazdim aslinda!

ne var les aresquiers'de. aslinda hicbir sey. bina, insan, gurultu yok bir kere. gunes, deniz, flamingolar, kum ve midye var bolca.. ilerisinde ciplaklar plaji da varmis ben gormedim. durbunle flamingo gozetliyordum. evet yaslilik alameti iki parkta husudan sonra..

oturumlarin cok yogun olmamasi, katilimcilarin gayet rahat anlasilir insanlar olmasi, mekanin izole olmasina ragmen kendine alan yaratmaya musait olmasiyla 5 gunluk kafa izniydi les aresquiers.

uyku tulumu, hirka, kitap uclusuyle plajda vakit gecirmek yazin gunesin iscak iscak yaptigi donemlerden daha makbul olabiliyormus. gayet giyinik, uyku tulumunun sagladigi sicak ortamla, ruzgara gore soteye yatarak okuyup uykuya dalmak cok guzeldi.

denizle bu kadar icli disli olunca, sabah energizeri olarak l'occitane sarkilari soyletilince denizden cikanlari tatmasak eksik kalacakti. semineri duzenleyenler de oyle dusunmus olmali ki kocaman dokme bir tavada acik ateste kendi yoresel tarifleriyle bir kazan dolusu midye pisirdiler. zeytinyagi ve sarmisak tadini ayirt edebildim sadece koyduklari sostan. normalde tarifin pesinde kosardim ama konsantrasyon sorunu cekiyordum o esnada. bir midye bir ben durumu. bir de insanlari "denizdeki agir metalleri en cok midye toplar, cok yemek zararli" diye porsiyonlarini kucultmeleri konusunda ikna cabam oldu ama eylemlerimle ortusmeyince kaale alinmadi pek. ellerim kararana kadar yedim. cinko minko, zehir mehir dinlemeden.. birikecekse cinko canim midyeden zerk olsun bunyeye diyerek.. sakarya caddesi'ne de selam ederek ve bostanli'ya..

barselona treni cok erken saatte oldugundan hava aydinlanmadan ayrildim les aresquiers'den.

Hiç yorum yok: